'%3e%3cpath%20d='M0,0%20v30%20h60%20v-30%20z'%20fill='%23012169'/%3e%3cpath%20d='M0,0%20L60,30%20M60,0%20L0,30'%20stroke='%23fff'%20stroke-width='6'/%3e%3cpath%20d='M0,0%20L60,30%20M60,0%20L0,30'%20clip-path='url(%23t)'%20stroke='%23C8102E'%20stroke-width='4'/%3e%3cpath%20d='M30,0%20v30%20M0,15%20h60'%20stroke='%23fff'%20stroke-width='10'/%3e%3cpath%20d='M30,0%20v30%20M0,15%20h60'%20stroke='%23C8102E'%20stroke-width='6'/%3e%3c/g%3e%3c/svg%3e)
Ik wist dat ik sociaal contact miste, maar wist niet hoe ik dat moest aanpakken
Sara (27)
“Voor mij is eenzaamheid dat je graag dingen met mensen wil bespreken maar het gevoel hebt dat je niet bij ze terecht kan. Voor mij is het voornamelijk het gevoel van missen van een diepe connectie.”
“In mijn jeugd had ik door een moeilijke thuissituatie weinig tot geen sociaal contact. Dat miste ik enorm, maar ik wist toen nog niet goed wat ik precies miste" vertelt de 27-jarige Sara.
Vrienden maken lukte me gewoon niet
"Ik werd onzeker en durfde niet meer leeftijdsgenoten op te zoeken, omdat dat werd tegengehouden. Ik had niet de social skills hoe ik met anderen kon praten over wat ik meemaakte. Die hele periode in mijn jeugd heeft me veel geleerd, maar het maakt het niet makkelijker.”
Ik liet niemand te dichtbij komen
“Op de middelbare school kwam ik niet mee met m’n leeftijdsgenoten en werd ik gepest. Vrienden maken voelde daardoor nog onveiliger. Als mensen te dichtbij kwamen, dan voelde dat ook heel gek en vertrouwde ik het niet. Ik kon niemand vinden die me kon helpen. Het eenzame gevoel speelde daardoor best lang door, tot tijdens m’n studie met studiegenoten. Ik had wel wat vrienden en vriendinnen tussendoor, maar het bleef bij oppervlakkig contact. Ik vond de ergste gedachte toen ik me zo eenzaam voelde: ik heb niemand.”
Inmiddels wist ik wat ik miste: vriendschap
“Twee jaar geleden had ik zoveel dingen waar ik aan wilde werken voor mijn mentale gezondheid, toen heb ik me ook gelijk aangemeld voor Join Us. Inmiddels wist ik gelukkig wat ik miste en dat was sociaal contact, maar ik wist niet goed hoe ik dat aan moest pakken. Samen met mijn psycholoog ben ik bij Join Us terecht gekomen. Ik had me aangemeld met het idee: kijk maar of het wat is. Ik heb niet gelijk vrienden gemaakt, maar heb superveel geleerd. De eerste bijeenkomst vond ik spannend, dat stukje onveiligheid speelde weer op en contact leggen en hoe doe je dat. Ik hield mensen al zo lang op afstand, dit was nieuw voor me.”
Elke dag blijf ik leren en nu heb ik echte vriendschap
“Aan het eind van de bijeenkomsten wilde ik nog wel meer leren, ik moest het ineens weer zelf doen. Dus heb ik me ingeschreven als ervaringsvrijwilliger. Op die manier kon ik toch nog wat dingen leren, maar had ik toch nog die fijne en veilige community. Ik merk dat de twee goede vriendinnen die ik nu heb, een diepe impact op me hebben. Het voelt dat het van twee kanten komt. In het dagelijks leven moet ik nog steeds aan de bak met wat ik heb geleerd bij Join Us. Ik zeg tegen mezelf: blijf steeds nieuwe dingen aangaan. Ga een keer naar het strand, ga een keer met iemand in gesprek, ook al voelt dat raar en spannend. Mijn tip voor andere jongeren die zich eenzaam voelen is dan ook: bespreek je eenzame gevoel met iemand die je vertrouwt zodat je iets kan doen. En blijf echt in jezelf geloven!”
Om de privacyredenen werd de naam van deze persoon gewijzigd.