Eenzaamheid kan zich op veel manieren uiten en is niet altijd makkelijk te herkennen. Veel jongeren verbergen hun gevoelens, waardoor het voor jou als ouder lastig kan zijn om te zien wat er speelt. Toch zijn er subtiele signalen die kunnen wijzen op eenzaamheid. Door hier bewust op te letten, kun je beter begrijpen wat je kind nodig heeft en hoe je kunt helpen.
Hieronder vind je een overzicht van een aantal veelvoorkomende signalen.
Het kan zijn dat je kind minder zin heeft om alledaagse activiteiten te doen zoals uit bed komen, sporten of naar school/werk gaan.
Het kan zijn dat je merkt dat je kind sociale activiteiten uit de weg gaat. Soms kun je dit merken om je kind bijv. heel laat naar school vertrekt, winkelbezoek uitstelt of de sportclub vermijdt.
Het gevoel van 'niet goed genoeg zijn' wordt steeds sterker bij je kind. Je ziet vaker twijfel en merkt dat je kind niet goed weet bij wie hen diens verhaal kwijt kan.
Als je merkt dat je kind weinig sociale steun ervaart, doordat het bijvoorbeeld weinig contact heeft met leeftijdsgenoten of geen hechte band lijkt te hebben met vrienden, dan is het belangrijk goed te luisteren naar wat je kind thuis vertelt. Let op uitspraken zoals: 'Ik heb het wel gezegd, maar niemand luistert echt naar me,' of 'Ik weet niet wie ik kan bellen om mijn zorgen te delen.'
Wanneer je merkt dat je kind steeds meer gebruik maakt van verdovende middelen zoals alcohol en/of drugs. Het kan ook zo zijn dat je kind steeds vaker en langer gamet of series kijkt.
Jongeren die zich somber voelen uiten zich vaak negatief over zichzelf en anderen. Ook kan het zijn dat je kind minder zelfvertrouwen heeft, gevoel van zinloosheid ervaart of veel boos en verdrietig is.
Eenzaamheid kan ook zorgen voor lichamelijke klachten zoals veel hoofdpijn, gebrek aan eetlust, vermoeidheid of veel buikpijn.
Als je merkt dat je kind vaak gespannen of angstig is, kan dit een signaal zijn van eenzaamheid. Let op veranderingen in gedrag, zoals piekeren, slecht slapen of het vermijden van sociale situaties.
Als je kind sterk afhankelijk lijkt van jouw aandacht of die van anderen, kan dit een teken zijn van eenzaamheid. Signalen van claimgedrag kunnen zijn dat je kind constant in jouw buurt wil zijn, altijd met dezelfde vriend afspreekt, boos wordt wanneer iemand niet kan of dat je kind zich snel afgewezen voelt.
Hierbij kun je denken aan moeite met focussen op school of met andere dagelijkse taken. Een hoofd vol zorgen of een gebrek aan motivatie kan het lastig maken om ergens echt bij betrokken te zijn en jezelf te concentreren.
Als je merkt dat je kind weinig mensen om zich heen heeft om op terug te vallen, kan dit wijzen op eenzaamheid. Het kan echter ook zo zijn dat je kind veel vrienden om zich heen heeft, maar zich niet echt verbonden met hen voelt. Ook dan kan je kind onvoldoende sociale steun ervaren. Het is soms moeilijk om de signalen te zien, luister daarom goed naar je kind.
Sommige levensgebeurtenissen kunnen eenzaamheid bij jongeren versterken. Let extra op als je kind te maken heeft met een ziekte of beperking, bij zichzelf of een naaste, of met situaties zoals een echtscheiding, overlijden, financiƫle zorgen, een verhuizing, migratie, genderidentiteit, culturele overtuigingen of een taalachterstand. Deze omstandigheden kunnen het gevoel van verbinding met anderen verminderen.
"Mijn moeder zag mijn vermoeidheid en vroeg hoe het echt met me ging. Toen durfde ik haar te vertellen hoe alleen ik me echt voelde"
Ontdek snel het antwoord op je vraag.
Heb je een vraag of wil je iets laten weten?