Jongeren die zich langdurig eenzaam voelen belanden in een neerwaartse spiraal. In eerste instantie voelen ze zich somber of verdrietig. Naarmate hun eenzaamheid langer duurt worden die gevoelens steeds heftiger en is er een groot risico op ernstige problemen. Die problemen raken niet alleen de jongeren zelf, maar ook de mensen in hun omgeving. Er zijn veel misvattingen over eenzaamheid. Zo wordt er vaak gedacht dat jongeren die weinig of geen vrienden hebben dat zelf veroorzaken, omdat ze er anders uitzien of zichzelf afzonderen van de groep. Het is belangrijk om te weten dat eenzaamheid complex is. Er zijn meerdere oorzaken die een rol spelen bij het ontwikkelen van eenzaamheid.
Dit zijn jongeren die weinig, of geen, toegang hebben tot leeftijdsgenoten. Denk aan jongeren met een (chronische) ziekte, jonge mantelzorgers, jongeren die moeite hebben met de Nederlandse taal, jongeren die vaak verhuizen of jongeren die het financieel moeilijk hebben. Voor hen is het moeilijk om contact te maken met leeftijdsgenoten.
Dit zijn jongeren die (bepaalde) sociale vaardigheden niet of onvoldoende hebben ontwikkeld. Denk hierbij aan jongeren die moeite hebben om iemand aan te spreken, die zacht praten, die geen vragen stellen in de klas, die niet luisteren naar klasgenoten of die zichzelf afzonderen.
Dit zijn jongeren die negatief denken over zichzelf, en hun omgeving. Ze vinden zichzelf stom en denken dat klasgenoten dat ook vinden. Dit kunnen bijvoorbeeld jongeren zijn die te maken hebben (gehad) met pesten. Het heeft hen onzeker gemaakt, waardoor ze snel denken dat anderen hen er toch niet bij willen hebben.
"Ik heb heel lang gedacht dat anderen me stom vonden, dat ze me er toch niet bij wilden hebben. Nu weet ik gelukkig beter."
Ontdek snel het antwoord op je vraag.
Heb je een vraag of wil je iets laten weten?