Kubra* (25) voelt zich al haar hele leven een buitenstaander en vrienden maken vindt ze moeilijk. Ze worstelt met eenzaamheid, maar met de juiste hulp probeert ze dit nu te doorbreken. De strenge regels van haar Turkse ouders werken alleen niet mee.
Vier jaar lang proefde Kubra van het normale leven van een jonge vrouw. Ze verhuisde voor haar opleiding Pedagogiek van een klein plaatsje in Gelderland naar Rotterdam. “In de stad voelde ik me veel vrijer dan in het dorp waar ik opgroeide. Ik viel niet meer op vanwege mijn hoofddoek en achtergrond, maar ging op in de massa. Bovendien hoefde ik geen toestemming te vragen aan mijn ouders om leuke dingen te doen. Dat zijn bij mij thuis namelijk de regels, vanwege de cultuur van mijn ouders. In Rotterdam kon ik ontdekken wat er te doen was in de stad, had ik vrienden en genoot ik van de vrijheid om mij heen.” Dat veranderde toen Kubra na het behalen van haar diploma weer bij haar ouders ging wonen. Deels om financiële redenen, maar ook omdat haar ouders dit van haar verlangden. Ze ging terug in de tijd en leverde haar verworven vrijheid weer in.
Verder lezen? Het hele artikel lees je op NPO.